Terima Kasih Sekalung Budi

Hari ini saya menerima e-mail daripada mantan supervisor:


Hi Nas,

How are things going? I've just got your thesis from the faculty office - looks really nice..... How is the paper writing going? And most importantly how are the family? Katy is now full time at nursery and loves it. She is very social and likes all the other kids and the staff there

Cheers,

Colin

Alhamdullillah.. thesis telah selamat sampai ke tangan supervisor. Yang paling penting, beliau menerimanya dengan perasaan 'puas hati'. Beliau amat cerewet bila berdepan dengan penulisan dan penerbitan. Ada-ada saja yang tidak 'kena' di matanya. Apabila saya menerima e-mailnya kali ini, rasa amat lega. Rasa kelegaan ini lalu saya ingin panjangkan sebagai ucapan terima kasih kepada Nizam + Mazlina dan Syariza + Manaf kerana telah bersama-sama memberi 'sentuhan terakhir' ke atas thesis yang dihantar!

He..he.. kedua-dua mantan supervisor saya memang 'family oriented'! Setiap kali meeting, mesti bercerita tentang keluarga masing-masing. Supervisor pertama memperolehi anak kecil setahun selepas Gem 7. Manakala, supervisor kedua pula baru mendapat cucu pertama ketika itu. Masing-masing berbangga dengan anak dan cucu dan saling menunjuk-nunjuk gambar untuk ditatapi bersama. Ahh.. mengenang kembali... setiap kali saya bertemu dengan supervisor kedua, di akhir meeting, beliau akan bangun dan membuka pintu untuk saya dan dengan sedikit membongkokkan badannya, beliau akan berkata, "Ok.. Nas, I wish you good luck, nice to meet you today. Please send my regards to your husband and children". Benarlah, perbuatannya kelihatan kecil, tapi bagi saya amat signifikan. Status beliau yang merupakan 'head of research', 'bekas president UK reading literacy', mempunyai pelbagai 'high index research grant' dan menjadi editor beberapa journal + buku, menjadikan beza antara saya dan dia bagai langit dan bumi. Pasti saya akan merasa sangat kerdil apabila berdepan dengan beliau. Sikap beliau yang menghormati perasaan seorang pelajar hingusan amat memberi kesan dalam jiwa. Pernah beberapa kali, beliau telah menyediakan air untuk saya sebelum saya masuk ke bilik beliau untuk meeting. Ketika bulan puasa pula, beliau tidak menyediakan sebarang minuman untuk saya dan beliau kerana menghormati bulan Ramadhan dan saya yang sedang berpuasa. Kerana kehalusan sikapnya, dari jauh saya sering mengimpikan satu hari nanti beliau berteduh di bawah Rahmat Ilahi...